چاقوهای کاربید مورد استفاده در برش نجاری دارای زیرمجموعه های مختلفی هستند، مانند تیغه های اره مدور، اره نواری، فرز، چاقوهای پروفیل و غیره. اگرچه چاقوها انواع مختلفی دارند، اما انواع چاقوها عمدتاً با توجه به جنس و مشخصات انتخاب می شوند. برش چوب و کاربیاد سیمانی مربوطه برای برش مواد مختلف در زیر فهرست شده است. در زیر لیستی از کاربیدهای سیمانی مربوط به برش مواد مختلف آورده شده است.

1. تخته خرده چوب، تخته تراکم و تخته نئوپان این تخته ها عمدتاً به طور مصنوعی توسط چوب، چسب شیمیایی و پانل های ملامین سنتز می شوند. ویژگی های آن این است که روکش نسبتاً سخت است، لایه داخلی دارای محتوای چسب بالایی است و مقدار خاصی وجود خواهد داشت. نسبت ناخالصی های سخت در طول فرآیند برش، کارخانه مبلمان دارای الزامات سختگیرانه ای در مورد فرز بخش برش است، بنابراین چنین تخته های چوبی معمولاً کاربید سیمانی با سختی راکول 93.5-95 درجه را انتخاب می کنند. مواد آلیاژ عمدتاً از کاربید تنگستن با اندازه دانه زیر 0.8 um و مقدار کم فاز بایندر انتخاب می شود. در سال های اخیر با توجه به جایگزینی و تکامل مواد، بسیاری از کارخانجات مبلمان به تدریج تیغه های اره الماسه کامپوزیت را به جای تیغه های کاربیدی برای برش در اره های برش الکترونیکی پانلی انتخاب کرده اند. الماس کامپوزیت سختی بالاتری دارد و چسبندگی و مقاومت در برابر خوردگی آن بهتر از کاربید سیمانی در فرآیند برش پانل بر پایه چوب است. طبق آمار عملکرد برش میدانی، طول عمر تیغه اره الماس کامپوزیت حداقل 15 برابر تیغه اره کاربیاد سیمانی است.

2. چوب جامد عمدتاً به انواع چوب گیاهی بومی اشاره دارد. سختی برش چوب های مختلف کاشته شده یکسان نیست. اکثر کارخانه های چاقوسازی معمولا آلیاژهایی با درجه 91-93.5 انتخاب می کنند. به عنوان مثال، گره های چوب بامبو و چوب سخت هستند، اما چوب ساده هستند، بنابراین آلیاژهایی با سختی بالاتر از 93 درجه معمولاً برای اطمینان از وضوح بهتر انتخاب می شوند. کنده های با گره بیشتر در هنگام برش به طور یکنواخت تحت فشار قرار نمی گیرند، بنابراین تیغه هنگام برخورد با گره بسیار آسان است، بنابراین معمولاً آلیاژی بین 92-93 درجه انتخاب می شود که نه تنها وضوح خاصی را تضمین می کند، بلکه درجه خاصی نیز دارد. مقاومت در برابر فروپاشی، در حالی که چوب با گره های کم و چوب یکنواخت، آلیاژهایی با سختی بالاتر از 93 درجه انتخاب می شود. تا زمانی که مقاومت در برابر سایش و وضوح بالا تضمین شده باشد، می توان آنها را برای مدت طولانی برش داد. چوب اصلی در شمال به دلیل سرمای شدید در زمستان، چوب منجمد می شود و چوب یخ زده سختی چوب را افزایش می دهد. علاوه بر این، برش آلیاژهای چوب منجمد در محیط های فوق العاده سرد بیشتر مستعد خرد شدن است، بنابراین در این حالت معمولا آلیاژهایی با دمای 90-88 درجه برای برش انتخاب می شوند.

3. چوب ناخالص. این نوع چوب ناخالصی های زیادی دارد. به عنوان مثال، تخته‌های مورد استفاده در کارگاه‌های ساختمانی معمولاً دارای محتوای سیمان بالایی هستند و تخته‌هایی که توسط مبلمان برچیده می‌شوند معمولاً دارای میخ تفنگی یا میخ‌های فولادی هستند، بنابراین وقتی تیغه در حین برش با اجسام سخت برخورد می‌کند باعث بریدگی یا شکستگی لبه‌ها می‌شود. چوب معمولاً آلیاژهایی با سختی کمتر و چقرمگی بالاتر انتخاب می کند. چنین آلیاژهایی معمولاً کاربید تنگستن را با اندازه دانه متوسط ​​و درشت انتخاب می کنند و محتوای فاز بایندر نسبتاً زیاد است. سختی راکول چنین آلیاژهایی معمولاً زیر 90 است. انتخاب کاربید سیمانی برای ابزارهای برش نجاری تنها بر اساس ویژگی های برش چوب نیست، بلکه کارخانه ابزار معمولاً غربالگری جامع را مطابق با فرآیند تولید خود انجام می دهد، تجهیزات کارخانه مبلمان. و تکنولوژی بهره برداری و سایر شرایط مربوطه و در نهایت کاربید سیمانی را با بهترین تطابق انتخاب می کند.