ابزارهای کاربید دارای زیرمجموعه های مختلفی هستند که در برش نجاری مورد استفاده قرار می گیرند، مانند تیغه های اره مدور، اره نواری، فرز، چاقو کپی و غیره. اگرچه اره ها انواع مختلفی دارند، اما هر نوع ابزار عمدتاً بر اساس جنس و جنس است. از چوب در حال برش مشخصات: کاربید مناسب را انتخاب کنید. موارد زیر کاربید مربوط به مواد مختلف را فهرست می کند.

1. تخته خرده چوب، تخته تراکم و تخته خرده چوب. این تخته ها عمدتاً به طور مصنوعی از چوب، چسب شیمیایی و پانل های ملامین سنتز می شوند. آنها با پانل های روکش سخت، محتوای چسب بالا در لایه داخلی و نسبت مشخصی از ناخالصی های سخت مشخص می شوند. در طول فرآیند برش، کارخانجات مبلمان الزامات سختگیرانه ای در مورد فرزهای بخش برش دارند، بنابراین این نوع تخته چوب معمولاً کاربید سیمانی با سختی راکول 93.5-95 درجه را انتخاب می کند. مواد آلیاژی عمدتاً کاربید تنگستن و کاربید با چگالی کم با اندازه دانه کمتر از 0.8 میلی متر را انتخاب می کند. در سال های اخیر با توجه به جایگزینی و تکامل مواد، بسیاری از تولیدکنندگان مبلمان به تدریج از تیغه های اره الماس کامپوزیت به جای تیغه های اره کاربیدی برای برش در اره های برش الکترونیکی پانلی استفاده کرده اند. الماس کامپوزیت سختی بالاتری دارد و در استفاده از دوام بیشتری برخوردار است. در طول فرآیند برش پانل های مصنوعی، چسبندگی و مقاومت در برابر خوردگی بهتر از کاربید سیمانی است. طبق آمار عملکرد برش میدانی، طول عمر تیغه های اره الماس کامپوزیت حداقل 15 برابر تیغه های اره کاربید سیمانی است.

2. چوب جامد چوب جامد عمدتاً به انواع مختلف چوب گیاهی بومی اشاره دارد. گونه های مختلف چوب مشکلات برش متفاوتی دارند. اکثر کارخانه های ابزارآلات معمولاً آلیاژهایی با درجه حرارت 91-93.5 انتخاب می کنند. به عنوان مثال، گره های چوب بامبو سخت هستند اما چوب ساده هستند، بنابراین معمولاً آلیاژی با سختی بیش از 93 درجه برای اطمینان از وضوح بهتر انتخاب می شود. سیاهههای مربوط با اسکارهای بیشتر در طول فرآیند برش به طور ناهموار تحت فشار قرار می گیرند، بنابراین تیغه هنگام مواجهه با اسکار، بسیار آسان است که لبه آن را تراشه کنید. بنابراین، معمولاً آلیاژی بین 92-93 درجه انتخاب می شود تا از وضوح خاص و درجه خاصی از مقاومت براده اطمینان حاصل شود. چوب با اسکار کمتر و چوب یکنواخت بهتر است. آلیاژی با سختی بالای 93 درجه انتخاب خواهد شد. تا زمانی که مقاومت در برابر سایش و وضوح بالا تضمین شود، می توان آن را برای مدت طولانی برش داد. چوب بومی شمال به دلیل سرمای شدید در زمستان، چوب یخ زده را تشکیل می دهد و چوب یخ زده سختی چوب را افزایش می دهد. و برش آلیاژهای چوب منجمد در محیط های فوق العاده سرد بیشتر باعث خرد شدن می شود، بنابراین در این حالت معمولا آلیاژهایی با 88-90 درجه برای برش انتخاب می شوند.

3. چوب ناخالصی: این نوع چوب دارای ناخالصی بالایی است. به عنوان مثال، تخته هایی که در کارگاه های ساختمانی استفاده می شوند، معمولا دارای محتوای سیمان بالایی هستند و تخته هایی که برای جداسازی مبلمان استفاده می شوند، معمولا دارای میخ های تفنگی یا میخ های فولادی هستند. بنابراین، هنگامی که تیغه در طول فرآیند برش به یک جسم سخت برخورد می کند، باعث بریدگی یا شکستگی لبه می شود، بنابراین معمولاً آلیاژهایی با سختی کمتر و چقرمگی بیشتر برای برش این نوع چوب انتخاب می شود. این نوع آلیاژ معمولاً کاربید تنگستن را با اندازه دانه متوسط ​​تا درشت انتخاب می کند و محتوای فاز بایندر نسبتاً زیاد است. سختی راکول این نوع آلیاژ معمولا زیر 90 است. علاوه بر انتخاب کاربید برای ابزارهای برش چوب بر اساس ویژگی های برش چوب، کارخانه ابزار معمولاً غربالگری جامع را بر اساس فناوری ساخت و فرآوری خود، تجهیزات کارخانه مبلمان و فناوری عملیاتی و سایر شرایط مرتبط انجام می دهد و در نهایت یکی را انتخاب می کند. با بهترین تطابق از کاربید سیمانی