Барои он ки бозии пурра ба беҳтарин иҷрои он дода шавад, арра бояд ба таври қатъӣ мувофиқи мушаххасот истифода шавад.

1. Барои арраҳои мушаххасот ва истифодаҳои гуногун, кунҷи сари тарҳрезишуда ва шакли матритса гуногунанд. Кӯшиш кунед, ки онҳоро мувофиқи ҳолатҳои мувофиқ истифода баред.

2. Андоза ва шакл ва дурустии мавқеъи чоҳи асосӣ ва сплинти таҷҳизот ба таъсири истифода таъсири бузург доранд. Пеш аз насб кардани арра онҳоро тафтиш ва танзим кунед. Махсусан, омилхоеро, ки ба кувваи фишурдани сатхи тамос байни шлинт ва арра таъсир мерасонанд ва боиси лағзиши ҷойивазкунӣ мешаванд, бояд бартараф карда шаванд.

3. Ба ҳолати кории арра ҳар вақт диққат диҳед. Дар сурати ба амал омадани ҳар гуна ғайриоддӣ, аз қабили ларзиш, садо ва ғизодиҳии мавод дар сатҳи коркард, теғи арра бояд сари вақт хомӯш карда шавад ва танзим карда шавад ва барои нигоҳ доштани фоидаи баланд, арра сари вақт суфта карда шавад.

4. Таѓйир додани кунљи аслии теса барои пешгирии гармию сардии ногањонї иљозат дода намешавад. Беҳтар аст, ки барои суфтакунии касбӣ дархост кунед.

5. Арраи муваккатан истифоданашуда бояд амудӣ овезон карда шавад, то ки дар муддати тӯлонӣ дар уфуқӣ ҷойгир нашаванд ва ашё дар болои он ҷамъ карда нашавад. Сари теғ бояд аз бархӯрд муҳофизат карда шавад.