قبل از انتخاب تیغه الماس مناسب برای برنامه خود، دانستن اینکه چگونه ساخته شده اند و چگونه کار می کنند مفید است.

داشتن این دانش تجربه موفقی را در سایت شغلی شما تضمین می کند.

تیغه های الماس چگونه ساخته می شوند؟

تیغه های الماس از دو جزء تشکیل شده است: هسته فولادی و بخش.

1. هسته فولادی: قسمت پشتیبانی

هسته معمولاً یک دیسک فلزی مسطح گرد است که برای پشتیبانی از بخش های بیرونی استفاده می شود. الماس را می توان با استفاده از لحیم کاری خلاء، تف جوشی یا جوش لیزری به هسته متصل کرد.

ضمیمه لحیم کاری شده یا زینتر شده با خلاء

سطح فرآیند مورد استفاده برای ساخت هسته مربوط به روش های اتصال است. تیغه‌های کم‌هزینه و حجم بالاتر از فرآیند اتصال با لحیم کاری خلاء یا زینتر شده استفاده می‌کنند. تیغه های لحیم کاری و زینتر شده با خلاء برای برش خشک مواد نرم روی تجهیزات کم اسب بخار در نظر گرفته شده اند. هسته های مورد استفاده برای این تیغه ها معمولاً بسیار ساده هستند و بسیاری از مراحل تیغه ها را برای کاربردهای تهاجمی تر انجام نمی دهند.

اتصال جوش داده شده با لیزر

یکی از رایج ترین سه شکل اتصال قطعات به هسته، و تا حد زیادی روشی که قوی ترین پیوند را به هسته ایجاد می کند، جوشکاری لیزری است. نورتون به عنوان پیشگام در جوشکاری لیزری، به توسعه و تکمیل تکنیک های جوش لیزری ادامه می دهد. کاربردهای تهاجمی‌تر برای تیغه‌های الماسی شامل استفاده از تجهیزات با اسب بخار بالاتر است که برش مواد سخت‌تر را تا عمق‌های برش بیشتر مرطوب می‌کنند. هسته‌های فولادی برای این کاربردهای تهاجمی ضخیم‌تر، عملیات حرارتی، آسیاب دقیق‌تر و کشیده‌تر هستند. ضخامت اضافی و عملیات حرارتی به هسته اجازه می دهد تا در برابر فشار خمش تجهیزات سنگین تر و اسب بخار بالاتر مقاومت کند. سنگ زنی دقیق روی سطح کشش را به حداقل می رساند در حالی که کشش صافی تیغه را در محدوده دور در دقیقه مشخص می کند.

2. بخش: بخش برش

این بخش از دو جزء تشکیل شده است: پیوندهای الماس و فلز.

آ. کریستال الماس (برش)

الماس مورد استفاده در مقایسه با الماس طبیعی ساخته شده یا مصنوعی است. الماس ساخته شده بر الماس طبیعی ترجیح داده می شود زیرا ویژگی های کلیدی مانند شکل کریستال، اندازه و استحکام را می توان از طریق فرآیند تولید به دقت کنترل کرد. توانایی کنترل ویژگی های کلیدی الماس مصنوعی امکان پیش بینی دقیق سرعت برش و عمر تیغه و همچنین تکرارپذیری مداوم را فراهم می کند. برخی از عوامل مهم دیگری که باید در مورد الماس در نظر گرفت عبارتند از:

•    مقدار الماس در بخش

•     کیفیت الماس در بخش

•    اندازه الماس در بخش

مقدار الماس:

مقدار الماس در بخش متغیر است و به اسب بخار بیشتری نیاز دارد زیرا محتوای الماس در بخش افزایش می یابد. به عبارت ساده به این معنی است که با اضافه شدن الماس بیشتر به بخش، اسب بخار بیشتری برای برش تیغه مورد نیاز است. از نظر عملی این بدان معنی است که تیغه های اره های اسب بخاری بالا الماس بیشتری در بخش دارند.

کیفیت الماس:

کیفیت الماس تعیین کننده توانایی الماس فردی برای مقاومت در برابر حرارت و حفظ نوک تیز است. الماس های بهتر می توانند یک نقطه را در دماهای بالاتر نگه دارند.

اندازه الماس:

در نهایت آخرین چیزی که باید در نظر گرفت اندازه الماس است. اندازه های الماس فرد در محدوده مش مانند 25-35 یا 50-60 مشخص می شود. هرچه این اعداد بیشتر باشد ذرات ریزتر هستند. در کاربردهای عملی از الماس ریزتر برای مواد بسیار سخت مانند چرت یا کوارتز استفاده می شود در حالی که الماس بزرگتر درشت تر برای مواد نرم مانند آسفالت و آجرهای رسی نرم قرمز استفاده می شود.

ب سیستم اتصال (ساییدگی)

باند مخلوطی از پودرهای فلزی است که در ترکیبات مختلف برای دستیابی به نرخ سایش خاص استفاده می شود. پیوندی که به درستی فرمول بندی شده باشد، این را نگه می داردالماس در جای خود، فقط به اندازه ای طولانی باشد که قبل از رها کردن سنگ و نمایان شدن لایه بعدی الماس، حداکثر استفاده را از نقاط الماس داشته باشید.

نرخ سایش برای این بخش را می توان به توانایی فلز در مقاومت در برابر سایش ناشی از سایش ساده کرد. فلزات با مقاومت سایشی کم مانند برنز نرم در نظر گرفته می شوند. پیوندهای نرم عمدتاً از فلزات نرمی مانند برنز ساخته شده اند و هنگام برش مواد بسیار سخت کم ساینده مانند چینی رایج هستند. پیوندهای سخت عمدتاً از فلزات سخت مانند کاربید تنگستن ساخته شده اند و هنگام برش مواد ساینده بسیار نرم مانند آسفالت یا بتن تازه ریخته شده رایج هستند.

بهترین راه برای به خاطر سپردن کاربرد اتصال به ماده، «جذب موارد مخالف» است - پیوندهای سخت برای مواد ساینده نرم در حالی که پیوندهای نرم برای مواد سخت کمتر ساینده استفاده می‌شوند. در برخی موارد شدید، می توان به سادگی با توجه به رنگ قطعه، سختی تیغه را قضاوت کرد. از آنجایی که تیغه‌های نرم حاوی اکثریت برنز هستند، تیغه‌های نرم برای مواد بسیار سخت دارای رنگ زردی در قسمت هستند.